ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η συνθετική ψυχοθεραπεία συνδυάζει στοιχεία από διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, ώστε να υπάρχει επιτυχής παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης (διανοητικό, ψυχοσωματικό, συναισθηματικό, συμπεριφορικό, διαπροσωπικό).

Ένα μεγάλο πλεονέκτημα της είναι επομένως η ευελιξία και η δυνατότητα προσαρμογής στις ανάγκες και επιθυμίες του κάθε ατόμου. 

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις στην ψυχοθεραπεία. Είναι επίσης παραδεκτό ότι καμιά ατομική θεωρητική προσέγγιση δεν μπορεί να εξηγήσει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης και καμιά μεμονωμένη μορφή θεραπείας δεν είναι επαρκής, πολύ δε περισσότερο ιδανική, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πολλών και ποικίλων περιπτώσεων.
Η συνθετική ψυχοθεραπεία υιοθετεί τη δημιουργική σύνθεση των θεωριών και μεθόδων που καλύπτουν καλύτερα τις ανάγκες των πελατών με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ανάγκες. Η σύνθεση δεν γίνεται με τρόπο αυθαίρετο και αμεθόδευτο, αλλά συνδυάζει και συνθέτει δημιουργικά την αδιαμφισβήτητη γνώση, την κλινική αντίληψη, την εκτίμηση και κατανόηση των υπαρχόντων προβλημάτων και τις παρεμβάσεις που αναμένεται να προκύψουν.

Ετσι η συνθετική ψυχοθεραπεία προωθεί μια ολιστική κι εξατομικευμένη προσέγγιση των ψυχολογικών δυσκολιών, από τη βιολογική βάση της συμπεριφοράς ως την πνευματική ανάπτυξη.

η συνθετική ψυχοθεραπεία, παρόλο που επιβεβαιώνει τη σημασία της ύπαρξης ιδιαίτερων προσεγγίσεων ή συνδυασμού προσεγγίσεων των συγκεκριμένων προβλημάτων, θέτει την υψηλότερη προτεραιότητα στους παράγοντες που είναι κοινοί σε όλες τις ψυχοθεραπείες και ειδικά στη θεραπευτική σχέση και τις πτυχές της.

Όσον αφορά στη θεραπευτική σχέση, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη διατήρηση μιας στάσης σεβασμού, ευγένειας, εντιμότητας και ισότητας προς τον πελάτη, με τρόπο που επιβεβαιώνει την ακεραιότητα και την ανθρωπιά τόσο του εαυτού όσο και του άλλου. Η συνθετική ψυχοθεραπεία επιβεβαιώνει τη σημασία της δημιουργίας ενός ασφαλούς περιβάλλοντος, στο οποίο τόσο η ανάπτυξη όσο και η θεραπεία διεξάγονται σε έναν αντικειμενικό χώρο, ο οποίος συν-δημιουργήθηκε από τον πελάτη και το θεραπευτή.

Όταν μιλάμε για «σύνθεση» στην ψυχολογία και τη θεραπεία, εννοούμε:

 

Α) Τη σύνθεση των διαφορετικών πτυχών της προσωπικότητας.  Να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε τις διαφορετικές πλευρές μας, να επιλύσουμε άλυτα ζητήματα, να αποκτήσουμε επίγνωση των ασυνείδητων διεργασιών, να μειώσουμε τους περιοριστικούς μηχανισμούς άμυνας.  Να δημιουργήσουμε δηλαδή ένα αρμονικό σύνολο και να διευρύνουμε τις επιλογές μας.

 

Β) Τη δια βίου ανάπτυξη συνδυάζοντας τις ανάγκες κάθε φάσης ζωής με τις δυνατότητες του ατόμου και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.  Να συμβαδίζουν τα διάφορα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης, ώστε να υπάρχει ισορροπία μεταξύ βιολογίας, σκέψης, συμπεριφοράς, συναισθήματος και κοινωνικών σχέσεων.  Ταυτόχρονα αυτό το σύνολο να διευκολύνει τις πνευματικές αναζητήσεις του ατόμου.

 

Γ) Τη σύνθεση των διαφόρων σχολών σκέψης για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς (π.χ. ψυχοδυναμική, προσωποκεντρική, γνωστικοσυμπεριφοριστική, συστημική κ.ά), αλλά και τη σύνθεση των αντίστοιχων ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων.